منسوب به یکى از روحانیون یهود به نام صدوق.
این فرقه را روشنفکران و یونانى گرایان پایه ریزی کردند. آنان منکر رستاخیز و مخالف احکام و اصول و فروع غیر علمى و عقلى دین یهود بودند. این فرقه تنها به نبوت موسی باور داشت و پیامبران و کتاب ها دیگر به جز تورات را قبول نداشت.
از تورات تنها اسفار پنجگانه را قبول داشتند. این فرقه به بقاى روح و جهان رستاخیز باور نداشت. و همین جهان را دار ثواب و عقاب مى دانستند. آنان به خداوند باور داشتند و به معبد نیز مى رفتند. این گروه در سال هفتاد میلادى و پس از ویرانى اورشلیم، بکلى از میان رفت.
عوام یهودى این فرقه روشنفکر را مرتد و بیرون از دین مى شمردند. در عهد جدید یعنى اناجیل و رسالات رسولان از این فرقه یاد شده است. بنا به مندرجات انجیل، همزمان زادروز (مسیح علیه السلام)، میان دو فرقه فریسى و صدوقى اختلاف شدید رخ دارد.
صدوقیان در اقلیت بودند و پس، مورد تهمت و آزار فریسیان قرار داشتند. در آن هنگام فریسیان با مسیح و پیروان او در جنگ و کشمکش بودند. (قیافا) کاهن بزرگ یهودیان فریسى به قتل عیسى فرمان و فتوى داد و آن حضرت را مرتد نامید:
(پس "یهودا" یکى از یاران عیسى که مکان اختفاى او را مى دانست چون که عیسى در آنجا با شاگردان خود بارها گفتگو کرده بود، لشکریان و خادمان از نزد رؤ ساى کاهنان فریسیان با چراغها و مشعلها به آنجا آمدند.)
و نیز آمده است که :
(کاهنان فریسى همیشه با حضرت عیسى (علیه السلام ) گفتمان کردند، به او تهمت زنا مى زدند و به او اهانت و آزار مى رساندند.)
تعصّب و اختلافات فریسى و صدوقى مایه از میان رفتن یگانگی سیاسى و مذهبى تیره یهود شد. تعالیم صدوقیان به تعالیم عیسى مسیح همانندی دارد.
قرآن به اختلاف و تفرقه یهود اشاره دارد
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
